Binnen vijf minuten vonden we een ingang, die we aanvankelijk als de enige beschouwden. Dit bleek later niet helemaal waar te zijn, maar het gaf ons de mogelijkheid om ons avontuur te beginnen. Eenmaal binnen wisten we vrijwel zeker dat we in de kelder van een oud ziekenhuis waren beland. De aanwezigheid van rubberen strips op de muren, zoals die worden gebruikt om schade te voorkomen in ziekenhuizen, versterkte ons vermoeden.

Nadat we de kelder grondig hadden verkend, gingen we naar boven. Hier vonden we meer aanwijzingen die ons vermoeden bevestigden. Er waren ruimtes waar ambulances patiënten konden binnenbrengen, en we vonden zelfs een naambordje van een dokter. Op de eerste verdieping ontdekten we een controlekamer met een wand vol tv-schermen en een balie waar vermoedelijk een beveiliger had gezeten. Daarnaast was er een kantoor dat ons vertelde dat het gebouw deel uitmaakte van een grotere metaalfabriek.

We vervolgden onze verkenning naar de bovenste verdiepingen, waar we kamers aantroffen die waarschijnlijk door patiënten werden gebruikt. Deze kamers waren bijna allemaal identiek, met af en toe kantoorruimtes voor verplegers en artsen om hun werkwijze te bespreken. Op het dak hadden we een prachtig uitzicht op twee fabrieken die waarschijnlijk gerelateerd waren aan deze locatie.

Nadat we alles hadden gezien, waren we op weg naar de ingang waar we binnen waren gekomen. Tot onze schrik hoorden we geluiden van mensen die luidruchtig door het gebouw liepen. Het leek erop dat ze naar ons op zoek waren. Zo stil mogelijk slopen we terug naar boven en ontsnapten via een raam bij de hoofdingang. Buiten zagen we een beveiligingsauto bij de ingang staan. Met een flinke dosis geluk wisten we te ontsnappen aan een ontmoeting met de beveiligers.

We hopen dat jullie hebben genoten van het avontuur dat we hier hebben gedeeld. Vergeet niet om ook onze video hieronder te bekijken voor een nog levendiger beeld van onze ervaring!