We stapten de auto in, opgeladen door nieuwsgierigheid en de lichte spanning die bij dit soort avonturen hoort. Na een flinke rit kwamen we aan in de wijk waar deze villa zich bevindt een omgeving vol gigantische huizen met droompercelen eromheen. Het soort wijk waar alles omheind is en elke oprijlaan minstens drie auto’s breed is.

We parkeerden de auto in een rustig straatje en begonnen aan onze korte wandeling naar de locatie. De spanning steeg bij elke stap die we dichterbij kwamen. Dit soort momenten blijven speciaal de stilte van een verlaten plek en de wetenschap dat je op weg bent naar een plek waar je eigenlijk niet hoort te zijn.

Eenmaal aangekomen bij de villa viel ons direct de toegang tot het terrein op. Zonder al te veel moeite stonden we plotseling op het perceel, omringd door hoge bomen en verwilderde planten. Wat direct opviel, was de staat van het huis. Waar veel verlaten panden tekenen van verval vertonen, leek dit huis nog verrassend goed onderhouden. Alsof de bewoners ieder moment terug konden komen.

Vol bewondering liepen we verder, op zoek naar een manier om binnen te komen. Het voelde bijna onwerkelijk om hier te staan midden op het terrein van een pand waar we al zo lang nieuwsgierig naar waren.

Na slechts een paar minuten speuren zagen we een draai-kiepraam dat een klein stukje openstond. In eerste instantie dachten we dat het misschien toch gesloten zat, maar toen we er voorzichtig tegenaan duwden, zwaaide het raam moeiteloos open. Dit was ons moment. Tijd om naar binnen te gaan en de geheimen van deze mysterieuze villa te ontdekken.

Zodra we binnen waren, keken we onze ogen uit. We stonden midden in de keuken en wat meteen opviel: dit was niet normaal. Zo goed als geen vandalisme, nergens graffiti, geen kapotgeslagen ramen of gesloopte meubels. Natuurlijk was er her en der wel wat verdwenen enkele producten en spullen waren ongetwijfeld gejat of misschien zelfs doorverkocht maar verder stond alles er nog opvallend netjes bij. Het voelde haast alsof de bewoners ieder moment weer thuis konden komen.

Vanaf de keuken konden we twee kanten op: naar rechts of naar links. We besloten eerst naar links te gaan. Daar kwamen we aan onze rechterkant direct langs een fitnessruimte en aan de linkerkant lagen de woonkamer en de eetkamer. Maar onze nieuwsgierigheid trok ons eerst naar de fitnessruimte.

Wat we daar aantroffen, overtrof al onze verwachtingen. De fitnessruimte stond nog vol met professionele apparatuur, waarvan het grootste deel zelfs nog werkte. Roy kon het niet laten en moest natuurlijk even demonstreren dat de toestellen nog in perfecte staat waren. En ja hoor alles deed het gewoon.

Vanuit de fitnessruimte liepen we door naar een aparte massageruimte. Hier kon je na een intensieve workout even helemaal tot rust komen, of een behandeling krijgen als je ergens last van had. Maar het echte hoogtepunt bevond zich daarachter: de wellnessruimte.

Dit was niet zomaar een saunaruimte, maar een volledige hamam, ingericht in traditionele Turkse stijl. Midden in de ruimte lag een groot verwarmd platform waarop je werd behandeld met een kese een scrubhandschoen waarmee dode huidcellen van je lichaam werden verwijderd. De ruimte rook nog steeds naar de aromatische oliën en kruiden die hier ooit gebruikt werden.

Naast de hamam was er een klassieke sauna waar je water met geurige oliën op de stenen kon gieten, waardoor de hele ruimte zich vulde met een warme, rustgevende geur. Ook was er een Turks stoombad, volledig betegeld, met nog duidelijke sporen van de luxe sfeer die hier ooit hing.

Alles bij elkaar straalde dit deel van de villa pure luxe uit. Het was overduidelijk dat hier iemand woonde die van het goede leven hield en het zich ook kon permitteren. Dit voelde als het domein van een echte maffiabaas.

Na ons bezoek aan de wellnessruimte besloten we via de keuken richting de eetkamer te lopen. Ook hier leek de tijd stil te hebben gestaan. De tafel stond nog volledig gedekt, stoelen netjes eromheen alsof het personeel ieder moment kon binnenkomen om het diner te serveren. Het voelde haast onwerkelijk om te bedenken dat hier ooit uitgebreide diners werden gehouden, in een sfeer van rijkdom en luxe.

Vanuit de eetkamer liepen we door naar de woonkamer. Daar stond nog steeds een prachtige, luxe bank met bijpassende salontafel. Bij de grote ramen stonden twee elegante fauteuils met een klein tafeltje ertussen, ideaal om van het uitzicht te genieten of ’s avonds te ontspannen bij de open haard die achterin de kamer tegen de wand was gebouwd. Helaas was de grote televisie van de muur verdwenen. Of die nu gestolen is of ooit netjes is weggehaald en verkocht, blijft voor ons een raadsel. Toch deed het niets af aan de bijzondere sfeer van de ruimte.

Toen we vanuit de woonkamer verder liepen, kwamen we terecht in een ruimte die overduidelijk het kantoor van de baas was geweest. Midden in de kamer stond een imposante stoel achter een groot bureau. Alles aan deze plek ademde macht en invloed uit. Op dat moment keken wij elkaar aan dit voelde écht alsof we een filmscène binnenstapten.

Het was alsof we zo een scène uit The Godfather of Scarface inliepen. Je kon je hier zó de big boss voorstellen, zittend achter zijn bureau, sigaar in de hand, met het zicht over zijn imperium. De sfeer in deze kamer was anders dan de rest van het huis hier hing de vibe van deals, geheimen en macht.

Na de indrukwekkende benedenverdieping was het tijd om de trap naar boven te nemen. Helaas was hier de tand des tijds en misschien wat vandalen zichtbaar aanwezig. Waar ooit een sierlijke trapleuning van kristalglas pilaren met gouden accenten schitterde, restte nu weinig meer dan een verweerd restant. Maar ondanks dat, was de sfeer van luxe nog overal voelbaar.

Eenmaal boven viel ons oog direct op een gigantische badkamer. Het was zo’n ruimte waar je automatisch ‘wow’ bij denkt. Luxe materialen, veel ruimte en nog verrassend goed intact. Vanuit deze badkamer liepen we rechtsaf en kwamen terecht bij hét pronkstuk van de verdieping: de Master Bedroom.

Links bij binnenkomst een gigantische badkamer met een muur bekleed met steenstrips waarin gouden vlokjes waren verwerkt. Achter een deur bevond zich het kingsize bed van de big boss de kamer ademde een sfeer van macht en overdaad.

Opvallend was de opengebroken kluis midden in de kamer, nu leeg en verlaten, maar ooit misschien gevuld met waardevolle spullen. Naast de slaapkamer lag een walk-in closet waar menig vrouw van zou dromen. Een ruimte zo groot als een gemiddelde slaapkamer in een doorsnee huis. De badkamer spande echter de kroon: betegeld met prachtig mozaïek, een ligbank erin, een douche voor twee personen en een groot bubbelbad.

We liepen door naar het volgende gedeelte van deze verdieping. Hier vonden we een wat kleinere kamer, vermoedelijk van een dochter of vrouw des huizes. Niet overdreven groot, maar knus en sfeervol.

Daarna betraden we een enorme ruimte, duidelijk bedoeld als ontspanningsruimte voor vrienden, bodyguards of gasten. Grote relaxstoelen, een bank en ruimte genoeg voor bijvoorbeeld een pooltafel. Ook was er een klein keukentje aanwezig. Vanuit hier had je direct toegang tot een ruim dakterras, perfect voor zomerse avonden.

In een hoek vonden we nog een trap die naar de zolder leidde. Boven aangekomen zagen we links een gezellige chillhoek met banken en een relaxstoel. Aan de muur hing ooit een schilderij van de Turkse vlag, waarvan nu alleen nog de contouren zichtbaar waren. Aan de andere kant bevond zich een klein keukentje en achteraan nog twee slaapkamers. De zolder bleek veel groter dan we vooraf hadden verwacht.

Na alles te hebben gezien, gefilmd en gefotografeerd, begaven we ons richting de uitgang. Net voordat we buiten waren, hoorden we stemmen. Even geschuild en gewacht, totdat bleek dat het mede-urbexers waren. Tot onze verrassing bleken het ook nog bekende YouTubers uit de scene te zijn. We raakten aan de praat, wisselden contactgegevens uit en besloten daarna ieder onze eigen weg te vervolgen.

Buiten troffen we nog een volledig overwoekerde buitenkeuken en een paviljoen met beelden. Tegen het huis lag een zwembad van maar liefst 5 bij 15 meter. Het totale perceel van deze verlaten villa beslaat 5.395 m² inmiddels deels opgeslokt door de natuur.

Na ons avontuur in het hoofdgebouw van de vermeende Turkse maffiabaas besloten we het terrein verder te verkennen. Onze aandacht werd direct getrokken naar een tweede, iets minder imposant gebouw. Vanaf het eerste moment bekroop ons het gevoel dat dit wel eens het personeelsverblijf van de grote baas kon zijn geweest. En zoals altijd begint elk avontuur met het vinden van een ingang.

De voorkant van het gebouw lag pal in het zicht van de buren, dus besloten we het slimmer aan te pakken en aan de achterzijde te zoeken. Een juiste keuze, want daar zagen we direct een openstaand raam én een deur die toegang gaf tot de kelder. Kevin nam de kelderdeur voor zijn rekening, terwijl ik alvast door het raam naar binnen klom om te kijken of we via deze route verder konden. Al snel vond ik een doorgang naar de rest van het gebouw en Kevin volgde kort daarna.

We kwamen binnen in een klein keukentje, dat direct de indruk wekte van een personeelsruimte waar tijdens een korte pauze even snel koffie werd gedronken of geluncht. Vanuit deze ruimte liepen we door naar een grote, professioneel ingerichte keuken. Alles wees erop dat hier meerdere koks gewerkt moesten hebben. Er waren twee doorgangen: eentje leidde naar de kelder, waar helaas zo’n vier centimeter water op de vloer stond en weinig te zien viel. De andere trap ging omhoog en die keuze was snel gemaakt.

Bovenaan de trap kwamen we uit in de hal bij de grote voordeur. Vanuit hier konden we zowel naar boven als naar de woonkamer/eetkamer. We kozen ervoor om eerst de woonkamer te bekijken. Opmerkelijk genoeg stonden hier nog volop meubels, alsof de bewoners het huis hals over kop hadden verlaten. Er was zelfs nog een complete keuken aanwezig. Achterin de kamer stond een kleinere eettafel en rond de open haard een comfortabele zithoek, waar het personeel zich ongetwijfeld ’s avonds verzamelde om te ontspannen na een lange dag.We zijn trots op ons aanpassingsvermogen en ons streven naar uitmuntendheid in elk aspect van onze service. Ontdek wat wij te bieden hebben en zie hoe wij kunnen bijdragen aan jouw succes.

Na een grondige inspectie van de woonkamer besloten we door te gaan naar de eerste verdieping. Hier vonden we twee kleinere slaapkamers, elk met een eigen, eenvoudige badkamer. Maar iets verderop stuitten we op een aanzienlijk grotere slaapkamer met een veel luxere badkamer, minstens drie keer zo groot als de andere twee samen. Dit was overduidelijk geen gewone personeelskamer waarschijnlijk was deze kamer bestemd voor iemand van hogere rang binnen het huishouden of voor een vertrouweling van de grote baas.

Als afsluiter van onze ontdekkingstocht namen we nog een kijkje op zolder. Ook hier vonden we nog twee slaapkamers, wat ons vermoeden bevestigde dat dit gebouw inderdaad dienst had gedaan als personeelsverblijf. Het leek bijna alsof je de sfeer van het verleden nog kon voelen hangen tussen de verlaten bedden en oude meubels.

Wat dit gebouw zo bijzonder maakte, was dat het nog bijna volledig intact was. Meubels, keukengerei en zelfs persoonlijke spulletjes waren achtergebleven. Het was alsof de tijd hier had stilgestaan. Een vergeten hoofdstuk uit een schimmig verleden, waarin dit personeelsgebouw een stille getuige was van de activiteiten van de maffiabaas en zijn entourage.

Een plek die nog altijd fluistert over de verhalen die zich hier ooit hebben afgespeeld.

Benieuwd naar de beelden? Check dan zeker onze YouTube-video hieronder en neem een kijkje op onze socials of join onze Discord om met ons in contact te komen en meer exclusieve foto’s en verhalen te zien.